Oliebollen versus mantelzorgers
Je zou zeggen dat er op dit moment niets belangrijker in de gemeente Dantumadiel aan de hand is dan de verkoop van oliebollen op oudejaarsdag. Wij doen daar zelf ook aan mee, want het staat zelfs op de voorpagina van de Westereender.
Het is soms moeilijk uit te leggen, waarom bepaald nieuws ‘scoort’ en ander nieuws niet. Op de school voor Journalistiek heb ik geleerd dat nieuws pas nieuws is als het voldoet aan één van de volgende eisen: Bekendheid, Actueel, Belangrijk, Afwijkend, Belangstelling.
De ‘oliebollengate’ kunnen we in elk geval scharen onder het afwijkende nieuws. Bovendien heeft iedereen wel iets met oliebollen of hebben mensen er in elk geval wel een mening over als de oliebollenbakker ze niet mag verkopen op de voor hem belangrijkste dag van het jaar.
Minder bekend en daardoor ook minder bemind is het nieuws dat deze week in onze krant staat over mantelzorgers. Misschien komt het omdat mantelzorgers zelf normaal gesproken liever op de achtergrond blijven. Simpelweg omdat ze het druk genoeg hebben met het verzorgen van hun naaste.
Daarom vind ik het ook zo bijzonder dat een groep mantelzorgers uit Dantumadiel in actie komt. Dat doen ze niet zomaar, maar ook voor mantelzorgers zijn er grenzen. In plaats van waardering voor hun waardevolle werk, kregen ze te horen dat er bezuinigd werd op mantelzorgers als gevolg van nieuw welzijnsbeleid.
Gelukkig heeft het geholpen dat ze op de barricaden zijn geklommen, want er is weer budget vrijgemaakt zodat mantelzorgondersteuning op peil blijft. Samen met de werkgroep gaat de gemeente kijken hoe ze het nieuwe welzijnsbeleid verder vorm kunnen geven.
Ik zou dit nieuws scharen onder de kop ‘Belangrijk’. Het probleem is dat het voor mensen pas belangrijk wordt als het je zelf raakt. Stel je eens voor dat je partner, moeder of kind hulpbehoevend is, dat je elke dag voor hem of haar moet zorgen, dat je daardoor jezelf moet wegcijferen. Wat is het dan fijn dat je bij een professional terecht kunt die je ondersteunt, dat je af en toe met lotgenoten kunt praten en – misschien nog wel het belangrijkste – dat je waardering krijgt voor de zorg die je verleent.
Natuurlijk snap ik dat een gemeente het geld maar één keer uit kan geven en dat er – soms moeilijke – keuzes moeten worden gemaakt. Maar, bezuinigen op mantelzorg staat wat mij betreft gelijk aan het niet mogen verkopen van oliebollen op oudejaarsdag.
Want mantelzorgers kiezen er niet voor om mantelzorger te zijn, ze lopen er ook niet mee te koop, weten soms zelfs niet eens dat ze mantelzorger zijn. Hoe zwaar het ook is, ze doen het gewoon, dag in dag uit en nee, niet parttime, maar fulltime. Ik kan me voorstellen dat je dan boos bent als je in plaats van naar een ‘te dure’ professional naar een ‘goedkope’ vrijwilliger wordt gestuurd, dat je niet meer met lotgenoten naar het jaarlijkse etentje mag omdat er geen geld voor is en dat je geen recht meer hebt op een cadeaubon.
En zoals de mantelzorgers het zelf zeggen, het gaat niet om die bon, maar om de waardering. Het gaat erom dat mantelzorgers gezien en gehoord worden. Misschien is het een idee dat de gemeente al die mantelzorgers persoonlijk een zak oliebollen van Gerard Mollema brengt, als dank.
Ik ben benieuwd of de media dan ook weer in de rij zal staan om hier een nieuwsitem over te maken.
Klasina van der Werf
Bron: de Westereeender, november 2023
Het is soms moeilijk uit te leggen, waarom bepaald nieuws ‘scoort’ en ander nieuws niet. Op de school voor Journalistiek heb ik geleerd dat nieuws pas nieuws is als het voldoet aan één van de volgende eisen: Bekendheid, Actueel, Belangrijk, Afwijkend, Belangstelling.
De ‘oliebollengate’ kunnen we in elk geval scharen onder het afwijkende nieuws. Bovendien heeft iedereen wel iets met oliebollen of hebben mensen er in elk geval wel een mening over als de oliebollenbakker ze niet mag verkopen op de voor hem belangrijkste dag van het jaar.
Minder bekend en daardoor ook minder bemind is het nieuws dat deze week in onze krant staat over mantelzorgers. Misschien komt het omdat mantelzorgers zelf normaal gesproken liever op de achtergrond blijven. Simpelweg omdat ze het druk genoeg hebben met het verzorgen van hun naaste.
Daarom vind ik het ook zo bijzonder dat een groep mantelzorgers uit Dantumadiel in actie komt. Dat doen ze niet zomaar, maar ook voor mantelzorgers zijn er grenzen. In plaats van waardering voor hun waardevolle werk, kregen ze te horen dat er bezuinigd werd op mantelzorgers als gevolg van nieuw welzijnsbeleid.
Gelukkig heeft het geholpen dat ze op de barricaden zijn geklommen, want er is weer budget vrijgemaakt zodat mantelzorgondersteuning op peil blijft. Samen met de werkgroep gaat de gemeente kijken hoe ze het nieuwe welzijnsbeleid verder vorm kunnen geven.
Ik zou dit nieuws scharen onder de kop ‘Belangrijk’. Het probleem is dat het voor mensen pas belangrijk wordt als het je zelf raakt. Stel je eens voor dat je partner, moeder of kind hulpbehoevend is, dat je elke dag voor hem of haar moet zorgen, dat je daardoor jezelf moet wegcijferen. Wat is het dan fijn dat je bij een professional terecht kunt die je ondersteunt, dat je af en toe met lotgenoten kunt praten en – misschien nog wel het belangrijkste – dat je waardering krijgt voor de zorg die je verleent.
Natuurlijk snap ik dat een gemeente het geld maar één keer uit kan geven en dat er – soms moeilijke – keuzes moeten worden gemaakt. Maar, bezuinigen op mantelzorg staat wat mij betreft gelijk aan het niet mogen verkopen van oliebollen op oudejaarsdag.
Want mantelzorgers kiezen er niet voor om mantelzorger te zijn, ze lopen er ook niet mee te koop, weten soms zelfs niet eens dat ze mantelzorger zijn. Hoe zwaar het ook is, ze doen het gewoon, dag in dag uit en nee, niet parttime, maar fulltime. Ik kan me voorstellen dat je dan boos bent als je in plaats van naar een ‘te dure’ professional naar een ‘goedkope’ vrijwilliger wordt gestuurd, dat je niet meer met lotgenoten naar het jaarlijkse etentje mag omdat er geen geld voor is en dat je geen recht meer hebt op een cadeaubon.
En zoals de mantelzorgers het zelf zeggen, het gaat niet om die bon, maar om de waardering. Het gaat erom dat mantelzorgers gezien en gehoord worden. Misschien is het een idee dat de gemeente al die mantelzorgers persoonlijk een zak oliebollen van Gerard Mollema brengt, als dank.
Ik ben benieuwd of de media dan ook weer in de rij zal staan om hier een nieuwsitem over te maken.
Klasina van der Werf
Bron: de Westereeender, november 2023
15 november 2023